zondag 28 december 2014

Bijbelfeest - Kerstfeest!

Een korte blog over ons kerstfeest. We maken er een traditie van dat de kids bij het kerstfeest een kinderbijbel krijgen. Deze keer de nieuwe kinderbijbel van ds. Arie van der Veer: "Luister maar". Ze waren er heel blij mee, zoals je ziet :-)


De lichtjes brandden en het was echt feest. Beschuit met muisjes, en naar de kerk. "Zómaar, terwijl het niet eens zondag is!"


Ons Bijbelfeest begon met een memory-spelletje met plaatjes rondom het kerstverhaal. Altijd leuk en gezellig. Alleen was de concentratie al een klein beetje op. Daarna pakten we de geboortekaartjes van de jongens erbij. We vertelden dat we zo blij waren met hun geboorte, dat we het aan iedereen wilden vertellen: wanneer ze geboren waren, hoe hun naam was, waar de mensen op bezoek konden komen...


Toen vertelde ik het kerstverhaal / las het voor uit de kleuterbijbel van Anne de Vries. We hadden gekozen voor de geschiedenis van de herders en de engelen. Dit omdat hierin ook het thema 'licht en duisternis' goed naar voren komt. Toch merkte ik dat ik het lastig vond om voorlezen / vertellen te combineren. Je zit meer aan de kinderbijbel vast en het is daarom wat lastiger om je eigen focus erin te leggen. Het was mooi om de link met hun eigen geboortekaartjes te leggen. En heel spontaan pakte Joas tijdens het verhaal de kaartjes van het memory-spel erbij. Betrokkenheid ten top!

 

We maakten een kroon als verwerking. Dit kwam eigenlijk omdat we wat knutselmateriaal over hadden van de kinderbijbelclub.Tegelijk konden we ook vertellen dat de Heere Jezus wel in de kribbe lag, maar tóch de Koning is (of wordt). En als wij in Hem geloven, zijn we ook Koningskinderen!


woensdag 24 december 2014

Bijbelfeest - Advent (3) Engel bij Maria

De laatste adventszondag begonnen we met een korte terugblik op ons vorige Bijbelfeest. We pakten de schoenendozen er weer bij. Joas keek erin, en het was donker: "nu luisteren de mensen niet". Hij deed een lichtje aan: "nu luisteren ze wel naar de Heere". Ik vertelde dat elk plaatje van de Jesse Tree (zie foto) eigenlijk een lampje was. Maar nu was er al 400 jaar geen één lampje geweest. Toch waren er nog steeds mensen die de komst van de Messias verwachtten!


Ik vertelde de geschiedenis van de engel bij Maria. Vorig jaar hebben we dit ook gedaan. Toen hadden we een grote bouwlamp aangezet om de engel 'uit te beelden'. Maar we kwamen er achter dat er in de Bijbel niet echt gesproken wordt over een groot licht of iets dergelijks... We probeerden wel weer het thema 'licht en duisternis' te benadrukken. De Heere Jezus is het Licht der wereld. Maar in de hemel is Hij ook het Licht, want er is daar geen zon of maan of lamp. Toch wilde Hij uit die prachtige, lichte, heerlijke hemel naar deze donkere, duistere wereld komen...

Ik vertelde ook het stukje dat Maria bij Elizabeth op bezoek ging. Dat het kindje in Elizabeths buik op sprong van vreugde. De jongens voelen de baby in mijn buik ook vaak bewegen. Dus ze weten precies wat er gebeurde. Maria was zo blij en verwonderd dat ze de moeder van de Zaligmaker mocht worden. Die blijdschap hebben we ook benadrukt. Wij mogen ook blij en dankbaar zijn dat de Zaligmaker nu geboren ís! Hij is de Redder die God aan de wereld geeft. Dat wie in Hem gelooft voor eeuwig leeft. 


Als verwerking maakten we een instrumentje. 2 papieren bordjes (aan de buitenkant) versieren, rijst ertussen en vast nieten (met heel veel nietjes :-). Samen zingen en muziek maken om onze dank en blijdschap naar God te uiten voor het 'mooiste geschenk'!


PS. Ik schrijf nu even niet over ons mini-huwelijks-crisisje. En ook niet over Joas die tijdens het verhaal vreselijk onrustig was en een paar keer vroeg: wanneer is het nou afgelopen? Les geleerd: je kan geen gezegend Bijbelfeest verwachten als je elkaar als ouders nog iets te belijden hebt... 
zondag 7 december 2014

Bijbelfeest - Advent (2) Simson

Misschien heb je de titel van deze blog enigszins verbaasd gelezen. Advent en dan Simson? Lees maar verder, dan snap je misschien waarom...

Toen we de Bijbelfeesten rondom advent voorbereidden, wilden we in eerste instantie rond het thema 'engelen' werken. Dit is uiteindelijk niet helemaal gelukt, maar we kwamen toen wel de geschiedenis van de aankondiging van de geboorte van Simson tegen. In Richteren 13:5 staat "en hij zal beginnen Israël te verlossen uit de hand van de Filistijnen". We zagen veel mooie lessen, ook met betrekking tot de duisternis en het licht.


 Om het woord 'verlossen' wat concreter te maken, begonnen we met een kleine sketch. Ik zat  vastgebonden met handen en voeten. Ik kon mezelf niet bevrijden, daar had ik iemand voor nodig. Gelukkig was Joas zo lief om me los te maken. We legden direct de link naar het feit dat je jezelf ook niet kan verlossen van de zonde: daar heb je Iemand anders voor nodig...


Hierna vertelde manlief de geschiedenis uit Richteren 13. Intussen liet ik platen zien van deze site. Het volk van Israel was nog niet zo lang in het beloofde land. Alles zag er prachtig en heerlijk uit: licht. Toch koos het volk voor de afgoden. De Heere God wilde hen graag weer terug en gebruikte daar de Filistijnen voor. Het werd donker in het land, 40 jaar lang. Toen ontstak de Heere als het ware een klein lichtje door de geboorte van Simson. Hij zou 'beginnen' het volk te verlossen van de vijand. Maar hij was geen volmaakte verlosser. Toch mocht het volk uitzien naar die volmaakte Verlosser! Zo worden er in het Oude Testament elke keer kleine lichtjes aangestoken...


Hierboven zie je Levi die voor het eerst knipt. Hij kreeg er geen genoeg van, heerlijk om te zien! Ze mochten stukjes van de wereldkaart uitknippen en aan de zijkanten van een schoenendoos plakken. In de doos zetten we lego- of duplopoppetjes: het volk in de wereld. (Wanneer je kids ouder zijn, is het leuk om zelf poppetjes van de wereldbevolking te kleuren, knippen en plakken.) Als je de deksel op de doos doet, en door het kijkgaatje kijkt, zie je niks: duisternis. Daarna zetten we er een nep-waxinelichtje in met een stukje vliegerpapier eromheen. Nu werd het al een klein beetje lichter: dat is elke keer als het over de Heere Jezus gaat in het OT. 




Toch blijft het nog wel een beetje donker. Het wordt pas écht licht als de Heere Jezus, het Licht van de wereld, geboren wordt.

Het was een fijn Bijbelfeest met elkaar. Vooral omdat we Joas mochten leren dat papa en mama ook weleens ongehoorzaam zijn aan de Heere. Dat kon hij eigenlijk niet geloven: 'vroeger?' Nee, nu nog steeds. We noemden wat voorbeelden. Daarna hebben we samen gebeden en gedankt dat de Heere het licht wil maken in ons leven en dat de Heere Jezus de Verlosser wil zijn van onze zonden!

zondag 30 november 2014

Bijbelfeest - Advent (1) Schepping en zondeval

Het thema voor deze eerste adventszondag was duisternis en licht. Ook weer van die begrippen (net als genade) die voor ons 'gesneden koek' zijn, maar voor kinderen niet direct te begrijpen. Ze hebben uitleg nodig, en wat heerlijk dat wij die uitleg als ouders mogen geven!

We begonnen met het aansteken van de eerste adventskaars. Elke zondag een kaars erbij, tot het écht kerstfeest is.


Ik vroeg wat hij fijner vond: als het helemaal donker is of helemaal licht. Hij vond het wel fijn als het helemaal donker was, want dan kon hij lekker slapen :-) Maar na even doorvragen, vond hij het donker toch niet zo prettig. Zeker niet als hij alleen buiten op het erf aan het fietsen is. Dan is een lichtje toch wel fijn...

Daarna behandelde ik heel kort de scheppingsdagen. Ik pakte een mooie plaat erbij, en benadrukte hoe goed de Heere alles gemaakt had. Het was perfect. Adam en Eva waren zó gelukkig, met elkaar en met de Heere. Ze waren nooit ziek. Adam hoefde nooit onkruid te wieden. Ze waren nooit bang, zelfs niet voor de leeuwen. De leeuw speelde met het lammetje. In de Bijbel wordt dit ook wel 'licht' genoemd.


Hierna vertelde ik over de zondeval: de duivel wilde al dit moois kapot maken. Hij wilde dat het donker werd op de aarde. Adam en Eva waren ongehoorzaam aan God, en ze voelden direct dat het anders werd. Over de mooie plaat van de schepping had ik een stuk plastic gelegd. De jongens mochten met zwarte verf de plaat besmeuren. Intussen praatten wij verder over wat er toen veranderde, wat de wereld toen zo donker maakte. Precies het tegenovergestelde van licht.

Manlief vertelde daarna over de moederbelofte. God zocht hen op, wat een genade! De duivel dacht dat hij gewonnen had, maar hij heeft niet het laatste woord. God belooft dat Hij Iemand zal sturen die sterker is dan de duivel. Joas wist wel wie dat was: de Heere Jezus, het Licht van de wereld. De Heere God houdt zoveel van ons, dat Hij Zijn Zoon gegeven heeft. Terwijl we hierover doorpraatten, veegde ik een paar plekken van de zwarte verf schoon in de vorm van een hart. Niet alle zwarte verf ging weg, want er is nog steeds zonde. Toch zal het op een dag weer zijn, zoals in het paradijs. Nee, nog mooier! Want in het paradijs verloor God Zijn schepselen. Maar wat kreeg Hij ervoor terug? Kinderen!

Hierna maakten we een advents-knutsel: een strook karton werd zwart geverfd. Dit doen we om een jampotje heen waar een waxinelichtje in zit. Dat lichtje zie je nu niet, maar we prikten één ster uit het karton. En volgende week zondag weer een ster. Zo krijg je steeds een beetje meer licht. (Foto volgt nog.)

Tenslotte vertrokken we naar de zolder (vliering). De jongens vinden het daar altijd erg leuk. Tot ik het licht uit deed: "mama, ik weet de weg niet meer!" Levi vond het echt een beetje eng. Maar bij papa op schoot, ging het wel. In de dikke duisternis legde manlief nog een keer kort het beeld van licht en donker uit. Toen hij vertelde over de belofte van de komst van de Heere Jezus, stak ik aan de andere kant van de zolder een kaarsje aan. Toen wisten ze wel weer de weg :-) Nog een extra les was om dicht bij het kaarsje te blijven...


Over een Bijbeltekst wordt nog nagedacht, Jesaja 9:1 is een serieuze optie.

(Inmiddels kennen we de tekst allemaal uit ons hoofd: Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien.)  


zondag 9 november 2014

Bijbelfeest - Genade (3) De Goede Herder

Het laatste Bijbelfeest uit de serie over genade. 
En dan gaan we vast nadenken over advent... 

Gisteren had ik kinderbijbelclub en daar ging het over 'Jezus is de Goede Herder'. Ik vond dat zo mooi passen bij ons thema 'genade', dat we dat vandaag met onze jongens ook behandeld hebben.

De intro bestond uit het zoeken van een schaapje dat verstopt was. Als ze ver bij het schaapje vandaan waren, zeiden we zachtjes 'beh'. Hoe dichterbij hoe harder natuurlijk. Simpel maar leuk.


Daarna zongen we samen en baden we om de aanwezigheid van de Heere tijdens ons Bijbelfeest. Ik vertelde toen de gelijkenis van het verloren schaap. Heel bekend en heel aansprekend voor jonge kinderen. Zelfs Levi wist later nog wat dingetjes van het verhaal terug te vertellen, mooi om te merken! Ik legde de nadruk op het feit dat het schaapje zélf weggelopen was: ondeugend en eigenwijs. De herder hoefde het schaapje niet op te zoeken, want het was zijn eigen schuld. In Jesaja 53:6 staat "Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg." 


Tóch hield de herder zoveel van het schaapje, dat hij het ging zoeken. Lukas 19:10 zegt "Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is." Wat een genade, dat Hij Zijn hemels huis verliet en naar deze donkere aarde is gekomen. Dat Hij ons opgezocht heeft in Zijn liefde. Zonder Hem zijn we verloren en hulpeloos, net als dat schaapje... 


Als afsluiting zongen we het liedje van 'Jezus is de Goede Herder' en knutselden met elkaar een schaapje: 2 ovaaltjes op elkaar met 2 knijpers ertussen als poten. Een kopje erop, een wollen vachtje en klaar is je schaap!


zondag 2 november 2014

Bijbelfeest - Genade (2) Mozes

Terwijl we over het tweede Bijbelfeest rondom 'genade' nadachten, vonden we het mooi om echt de genade van de Heere God te benadrukken. Al snel kwamen we toen op de woestijnreis: genoeg voorbeelden van Gods genade... Meestal was het refrein zo: gemopper van het volk, gebed van Mozes, verhoring door de Heere: Hij toonde keer op keer Zijn genade! En hoe vaak is dat refrein ook niet in ons eigen leven te horen? 


In Exodus 32 staat de geschiedenis van het gouden kalf, waarin het heel duidelijk gaat over genade. We maakten daarom als intro een kalf van klei. Tijdens het verhaal, wat ik deze keer voorlas uit de kleuterbijbel van Anne de Vries, lieten we platen zien van Free Bible Images. En uiteraard mocht Joas het gouden kalf kapot maken, net als Mozes deed. 




Wat een genade, dat de Heere tóch met het volk mee wilde trekken. En wat een liefde van Mozes voor zijn volk, dat zíjn naam dan wel uit het boek van God geschrapt mocht worden. Anne de Vries vertelt dit zo mooi: 

"Die goede, oude Mozes. Hij hield zoveel van het volk, al was het ook erg ongehoorzaam geweest. Maar de straf dragen voor het volk, dát mocht hij niet. Dat kón hij ook niet. Dat zou later een Ander doen. De Here Jezus, Die zou de straf dragen voor het volk Israel en voor nog heel veel andere mensen." 

Na het verhaal, las ik het stukje uit Exodus 33:12-23. Hierin vraagt Mozes of de Heere aan hem Zijn heerlijkheid wil laten zien. In dit stukje komt het woordje 'genade' wel 7x voor. Elke keer als Joas 'genade' hoorde, mocht hij een blokje neerleggen. 


De verwerking bestond deze keer uit een kleurplaat. Het gouden kalf mochten ze beplakken met goud papier. Op het werkje schreef ik de tekst uit Exodus 33:17, die we ook aan gaan leren: 

"Want u hebt genade gevonden in Mijn ogen, en Ik ken u bij uw naam." 

zondag 28 september 2014

Bijbelfeest - Genade (1) Mefiboseth

We konden nog wel een poosje doorgaan over het thema 'gehoorzaamheid', maar we hopen dat er nog heel veel jaren komen waarin we nog heel veel Bijbelfeesten mogen vieren met onze kids... 

Toen we begonnen met onze Bijbelfeesten, hebben we een lijst gemaakt met Bijbelse principes (waarheden) die we aan onze kinderen door willen geven. Deze lijst hebben we er weer bij gepakt, en we hebben besloten om het thema 'genade' uit te gaan werken. Genade is een woord wat vaak genoemd wordt, maar waarvan de betekenis voor jonge kinderen niet altijd helder is. 

We worden elke dag omringd door genade! Lieve familie, onderdak, gezondheid, noem maar op. Wat een zegeningen. Dag aan dag overlaadt Hij ons... God liet Zijn genade het meest schitteren toen Hij Zijn Zoon gegeven heeft. Genade, zo oneindig groot, dat ik die 't niet verdien... Dit lied willen we ook aanleren de komende tijd.


 Vorig jaar heb ik de verdiepingscursus voor kinderwerk van Stichting IKEG gedaan (absolute aanrader!). Ik heb toen het Bijbelverhaal van David en Mefiboseth verteld, en ben daar echt doorheen 'gekropen'. We hoefden dus niet lang na te denken welk verhaal nu aan de orde kwam. 

We hebben eerst heerlijk met elkaar gezongen:


Een intro bedenken was iets lastiger. Toch werd dit ook weer geleid: we lazen aan tafel het verhaal van de verloren zoon, en wat is dit ook een prachtig beeld van genade! Vanochtend ging de preek daar ook over. Dus onze intro bestond uit het kort herhalen van deze gelijkenis met de nadruk op het 'welkom thuis' van de vader. Had de zoon dit verwacht? Had de zoon dit verdiend? We legden uit dat dit 'genade' is.

Daarna vertelde ik het verhaal uit 2 Samuel 9 over David en Mefiboseth. Er zit zoveel moois in dit Bijbelgedeelte, dat het (alweer) moeilijk was om te kiezen. Maar ik merk (en heb dat ook geleerd op de cursus) dat het heel belangrijk is om 1 'Centrale Waarheid' te kiezen. Beter 10x hetzelfde dan 10x iets verschillends (hoe mooi ook).


Als verwerking maakten we een kleurplaat van een lamme man, waarna we er 'stokken' bij plakten. (Als je interesse hebt in deze kleurplaat, laat je het maar even weten. Ik heb lang gezocht naar iets wat geschikt was om te gebruiken. Uiteindelijk deze gevonden: een man met prothese :-) en het lijkt zo wel of hij aan het Nordic Walken is, haha.)


We willen ook nog een Bijbeltekst aanleren, Johannes 1:17 
Want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid zijn er door Jezus Christus gekomen.

Of Efeze 2:8 
Want uit genade bent u zalig geworden, door het geloof, en dat niet uit u,  het is de gave van God.
zondag 31 augustus 2014

Bijbelfeest - Gehoorzaamheid (3) Noach

Afgelopen week had ik niet zoveel tijd om een Bijbelfeest voor te bereiden. Gisteren hadden we een feestje met familie: een vaartochtje en buffet. Dus het leek me wel 'leuk' om tussendoor een Bijbelfeest te doen over Noach. Maar toen ik er zo mee bezig was, bedacht ik dat het eigenlijk toch wel heel mooi past bij het thema 'gehoorzaamheid'...

Joas vroeg vanochtend of hij een keer mocht timmeren. Nou, daar hadden we de intro voor vanmiddag gelijk te pakken:


 Daarna las ik het verhaal voor uit de kleuterbijbel van Anne de Vries. Ik paste her en der iets aan, en legde de focus op gehoorzaamheid: de mensen in die tijd waren ongehoorzaam aan de Heere God. Noach was wel gehoorzaam, hij geloofde als enige in de Heere. Ook was hij gehoorzaam door de ark te bouwen en daarna met zijn gezin in de ark te gaan. De andere mensen waren toen ook ongehoorzaam, door niet in de ark te gaan. Het thema "Gehoorzaamheid geeft leven" (zie Bijbelfeest over Abrahamkrijgt zo wel heel letterlijk betekenis. Maar ook geestelijk: de Heere Jezus is Zelf de Deur. Hij zegt in Johannes 10:9 

"Ik ben de Deur; als iemand door Mij naar binnen gaat, zal hij behouden worden."

Tijdens het verhaal mocht Joas de dieren in de 'ark' zetten. Ik maakte er een soort spelletje van: daar komt een dier met een hele lange slurf. En daar een dier dat 'boe' zegt. Op zo'n manier betrek je de kids er toch wat meer bij.


Als verwerking maakten we een ark met regenboog. Hiervoor neem je papieren bordjes. Eentje knip je doormidden. De andere knip je ook doormidden, en het middengedeelte eruit, zodat je alleen de rand overhoudt. De beide helften verf je bruin, de randen in de kleuren van de regenboog. Als de verf droog is, kun je ze aan elkaar nieten. Leuk om voor het raam te hangen! Ik had nu kleine vingerpoppetjes, maar als je kinderen wat ouder zijn (of meer concentratie hebben :-) kun je de dieren natuurlijk ook van papier maken.


Bij het avondeten zagen we heel even de regenboog. Wat een mooie knipoog van de Heere God!


"Want Uw goedertierenheid is groot tot aan de hemel, Uw trouw reikt tot de wolken." Deze tekst komt uit Psalm 57:11 en is erg mooi om aan te leren. Hoewel de bovenstaande tekst uit Johannes ook prachtig is. Wordt nog moeilijk kiezen.


's Avonds in bad nog even met de ark spelen...



zondag 17 augustus 2014

Bijbelfeest - Gehoorzaamheid (2) aan je ouders

Dit Bijbelfeest heb ik voorbereid, mede naar aanleiding van een Engelstalige blog die ik tegenkwam. Ook deze blog van Hilda over gehoorzaamheid is het lezen waard.

We begonnen  met een paar opdrachtjes. Papa had van alles bedacht, zoals: doe de lamp aan, ruim de bekers op, doe je crocs aan, ruim de vaatdoek op. Soms moesten we het allemaal doen, soms één van ons. Ik deed het meestal niet helemaal goed. Dit was n.a.v. de 4 sleutels, zie foto en deze link. We gingen hierover dan direct in gesprek, en Joas begreep heel goed dat je dan niet helemaal gehoorzaam bent, dus... toch ongehoorzaam. Als Joas een opdracht goed uitvoerde, prezen we hem uiteraard en benoemden de sleutels positief. We hebben het nu kort over deze sleutels gehad, misschien dat we dit nog een keer verder uitwerken. Dit komt natuurlijk elke dag wel één of meerdere keren terug.

Daarna maakten we een soort schema van wie-aan-wie gehoorzaam moet zijn. Wij tekenden dit op papier, maar je kunt er ook een soort mobile van maken, zie deze link. Wanneer het kind de ouders gehoorzaam is, is het God ook gehoorzaam. Andersom geldt precies hetzelfde. Als je kinderen ouder zijn, is het mooi om dit wat meer uit te werken.

Ik las uit de Bijbel het 5e gebod voor, de tekst uit Efeze 6:1-3 en Kolossenzen 3:20. Deze laatste tekst gaan we ook uit ons hoofd leren:

Kinderen, wees je ouders gehoorzaam in alles, want dat is welbehaaglijk 
voor de Heere.

Toen vertelde ik de gelijkenis uit Matth. 21:28-32. Het is niet zo'n lang verhaal, maar wel kort en krachtig genoeg om de boodschap over te brengen. De eerste zoon zei: ik wil niet. Joas kan dit ook echt op zo'n bepaalde manier (met zijn houding en toon) zeggen. Toen ik dat na deed, moest hij wel een beetje grinniken. Hij was ook echt een beetje onder de indruk van de tweede zoon die zei dat hij het wel deed, maar uiteindelijk niet ging. Ik stelde aan het einde dezelfde vraag als de Heere Jezus: wie heeft de wil van de vader gedaan? M.a.w.: wie is de vader gehoorzaam geweest? Het antwoord was niet moeilijk.


Hier kun je nog een (Engelstalig) filmpje bekijken over dit verhaal. Alleen worden er geen druiven maar appels geplukt...

Tenslotte maakten we deze kleurplaat. Op deze site is ook nog een uitgebreidere knutselversie te vinden.


Het is een blog vol 'links' geworden. Mijn man zei: jij verzint nooit zelf iets :-) Nou, da's niet helemaal waar maar deze keer heb ik wel verschillende ideeën bij elkaar gemixt tot dit Bijbelfeest.

Tot slot de tip om het boekje van Ted Tripp (De weg naar het kinderhart) te lezen, waar Hilda het ook over heeft in haar blog. Dit heeft ons echt geholpen om dit onderwerp in het juiste licht te gaan zien en begrijpen.

zondag 3 augustus 2014

Bijbelfeest - Gehoorzaamheid (1) Abraham

Gehoorzaamheid geeft leven.  
Omdat dit thema momenteel best wel een punt is in ons gezin, hebben we ervoor gekozen om hier in ieder geval twee zondagen mee aan de slag te gaan. Toen ik me er in aan het verdiepen was, kwam ik zoveel mooie dingen tegen dat het moeilijk was om te kiezen. Uiteindelijk hebben mijn man en ik voor het verhaal van Abraham gekozen. Hij was God gehoorzaam toen hij Ur verliet, en (nog meer) gehoorzaam toen hij bereid was om zijn zoon Izak te offeren. Het trof ons dat gehoorzaamheid alles te maken heeft met liefde en vertrouwen.

We begonnen met een spelletje memory. Dit deden we met z'n drietjes. Uiteraard won Joas :-) Daarna deden papa en mama het ook nog, maar we hielden ons niet aan de regels. Het was dus niet zo gezellig... Ik vertelde dat dit Bijbelfeest over gehoorzaamheid zou gaan. Joas wist wel wat dat was: "als je gehoorzaam bent, ben je lief en als je ongehoorzaam bent, ben je stout".


Daarna vertelde ik het verhaal uit Genesis 22. Wat moet dat geweest zijn voor Abraham... Wat een vertrouwen had dit kind van God! In Hebreeën 11:17-19 staat "Door het geloof heeft Abraham, toen hij door God op de proef gesteld werd, Izak geofferd. (...) Hij overlegde bij zichzelf dat god bij machte was hem zelfs uit de doden op te wekken. en hij kreeg hem als het ware daaruit ook terug."


Tijdens het verhaal bekeken we de dia's van deze site. Na het verhaal legden we de link naar de Heere Jezus. Hij droeg ook zijn kruis (net als Izak het hout). Maar toen Hij aan het kruis genageld werd, was er geen stem uit de hemel of een ram in de struiken. Hij is voor onze zonden gestorven, ook voor onze ongehoorzaamheid! In Filippenzen 2:8 staat "Hij heeft Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden tot de dood, ja, tot de kruisdood."


Met deze kerntekst uit Genesis 22:18 sloten we af: "En in uw nageslacht zullen alle volken van de aarde gezegend worden, omdat u Mijn stem gehoorzaam bent geweest."

Als verwerking maakten we een kleurplaat die je hier kunt downloaden. We versierden nog met hartjes omdat Abraham heel veel van zijn zoon Izak hield, maar nog meer van de Heere!




zondag 20 juli 2014

Bijbelfeest - Elia op de Karmel

Na lange tijd vandaag weer een Bijbelfeest gevierd. Het was goed om te doen. En zette mij er weer bij stil dat de investering (voorbereiding) de moeite waard is. 

Omdat de droogte / hitte hier ook een actueel thema is, leek het ons mooi daarbij aan te sluiten. Daarom kozen we voor het verhaal van Elia op de berg Karmel, uit 1 Koningen 18. 

Als intro hadden we de vraag om dingen te bedenken waar echt maar één exemplaar van is. Dat was nog niet zo makkelijk, maar met wat hulp lukte het wel: de zon, de maan. En Joas heeft maar één papa en mama. Er is maar één Joas en één Levi. Er zijn meer papa's, mama's, en kindjes die Joas en Levi heten. Maar wij zijn de 'enige echte' ;-)

Daarna vertelde ik het verhaal van Elia en de priesters van Baäl. 3,5 jaar droog en heet... wat een ellende. Joas moest er een beetje om lachen toen ik zei dat de mensen aan Baäl gingen vragen om regen. Hij begreep ook heel goed dat er geen vuur kwam, toen de priesters daarom vroegen en schreeuwden. Nadat Elia eerbiedig om vuur had gebeden, kwam er wel vuur. Wat een heerlijk getuigenis van Gods macht! Daarom zongen we daarna het liedje: Mijn God is zo groot, zo sterk en zo machtig, er is niets wat Hij niet kan doen.

Het werkje, een altaar, kun je hieronder op de foto zien: eerst met water geverfd, daarna stenen getekend, geknipt en geplakt. Daar bovenop wat ijsstokjes en daarboven op vlammetjes van vliegerpapier.


De tekst die we nog aan willen leren, komt uit Deuteronomium 6 vers 4, het Shema. 
Luister Israel, de HEERE onze God, de HEERE is één!

zondag 15 juni 2014

Bijbelfeest - Vaderdag


Vandaag was het vaderdag. Papa was een paar dagen weg geweest, en kwam gisteravond laat thuis. Het was dus echt feest vandaag! We hadden alvast een mooie slinger gemaakt en opgehangen. Vanmiddag hebben we een eenvoudig Bijbelfeest gevierd over de hemelse Vader. We begonnen met een lijstje van fijne, mooie, lieve, leuke dingen van onze papa. Joas wist best wat te vertellen; was erg leuk om te zien! Daarna vertelde ik dat God in de hemel ook een Vader is. Hij heeft een Zoon, en alle mensen die in Hem geloven, zijn Zijn kinderen. Heel basaal, maar wel belangrijk! We maakten ook een lijstje met 'mooie dingen' over de hemelse Vader.


Daarna vertelde ik de gelijkenis over de verloren zoon. Ik heb (uiteraard) de nadruk gelegd op de vader en zijn liefde. We zeiden ook de tekst uit Johannes 3:16 op, die hier ook heel mooi past. En we zongen het liedje: 'weet je dat de Vader je kent...' Hier vind je een mooi filmpje over deze gelijkenis. (Toen ik het verhaal aan het vertellen was, bedacht ik dat het ook leuk uit te beelden zou zijn met duplo.)


 Als verwerking maakten we een kleurplaat die we tot een puzzel knipten en plakten. Zie deze site, bij 'Nieuwe Testament tot 7 jaar'.