Het vorige Bijbelfeest was nou niet echt geschikt om over te bloggen. Een flop zeg maar. Het ging over de wetgeving op de Sinaï. We hebben de Tien Geboden mbv de platen van IKEG geleerd. Zoals je ziet, hebben we (in de week daarna) ook de tekst uit Lukas 10:27 erbij geleerd: U zult de Heere uw God liefhebben... We vonden het belangrijk om de liefde centraal te stellen.
Soms is er vooraf al zo'n strijd dat je je afvraagt of het überhaupt zin heeft om te beginnen. Soms is er tijdens het Bijbelfeest strijd. Eigenlijk is er altijd strijd. Want er is er eentje die absoluut niet wil dat we als gezin rond de Bijbel samen zijn. Wel heb ik gemerkt dat er verschil is. En dat heeft vooral te maken met onze reactie als ouders. Laten we ons erdoor beïnvloeden? Ergeren we ons bijvoorbeeld aan het irritante gedrag van één van de kinderen? Of doorzien we dat er meer aan de hand is?
Ook vandaag was er strijd. Ezra van 2 had heel even in de auto geslapen. Te kort om dan aan het eind van de middag nog gezellig te zijn. Toch kreeg ik de rust (genade!) om er op een goede manier mee om te gaan. Ik liet me niet leiden door mijn gevoel.
We begonnen met het ritueel van het aansteken van de kaars. Daarna wat gezongen en gebeden.
Toen maakten we mooie sieraden van de 'gouden' klei.
Hierna vertelde ik de geschiedenis uit Exodus 32. Omdat we deze serie echt het leven van Mozes centraal willen stellen, heb ik ook verteld vanuit het perspectief van Mozes. Ik heb eerst Exodus 24:7 voorgelezen waar het volk zegt: Alles wat de Heere gesproken heeft, zullen wij doen en Hem gehoorzamen. Daarna gingen we met Mozes mee de berg op. Daar krijgt hij instructies voor de bouw van de tabernakel, de ark, de offers en de kleding van de priesters. Dan vertelt de Heere aan Mozes wat er onder aan de berg gebeurt. En de Heere wordt zo boos dat hij hen wil vernietigen (vers 10). Mozes pleit dan voor het volk, en de Heere verhoort Hem. Wat heerlijk dat wij ook zo'n Voorbidder in de hemel hebben!
Mozes gooit de stenen tafelen kapot, verpulvert het beeld tot stof, strooit dat uit over het water geeft het de Israelieten te drinken. Wat een vernedering. Hij roept Aäron tot verantwoording, en dan komt er een stukje waarbij je de kinderen heel persoonlijk kunt aanspreken. Hij zegt: wie bij de Heere hoort, moet bij mij komen (vers 26). Wat zou jij doen? Zou jij ook naar Mozes toegaan? Of denk je dat je mee gedanst zou hebben? Juist deze ochtend waren ze na kerktijd met andere kinderen het kerkplein afgegaan. "Stoer toch? Naar de skatebaan!" Ik had al uitgelegd dat het juist stoer is als jij zegt: ik ga niet mee, want ik wil gehoorzaam zijn. Dat heb ik nu weer gezegd: de mensen uit de stam van Levi waren 'stoer' omdat ze voor de Heere gekozen hadden.
De volgende dag klimt Mozes weer de berg op. En wat een prachtige lessen zien we dan. Juist in deze lijdenstijd! Misschien zal ik verzoening kunnen bewerken voor uw zonde (vers 30). En wat een liefde van Mozes voor zijn volk: schrap mij alstublieft uit Uw boek, dat U geschreven hebt (vers 32). Hij wilde de straf wel dragen, maar dat kon en mocht Hij niet. Dat zou een Ander doen. Het raakte me, ook als je nog een keer kijkt naar vers 10: zodat Mijn toorn tegen hen ontbrandt en Ik hen vernietig. God heeft Zijn toorn wél laten ontbranden tegen Zijn lieve Zoon, en Hem wél vernietigd.
Er werd heel geconcentreerd gewerkt aan een mooie kleurplaat. Ik heb het gouden kalf uit goud papier voor ze geknipt en dat plakten we op. Intussen hebben we nog fijn na kunnen praten.
Tenslotte zijn de sieraden tot een kalf gesmeed, en ook weer kapot gehakt :)
Een tijd geleden hebben we al mooie bijpassende teksten geleerd, misschien kun jij ze nog aanleren?
Exodus 33:17 Daar zegt de Heere tegen Mozes: want u hebt genade gevonden in Mijn ogen, en Ik ken u bij uw naam.
En Johannes 1:17 waar we duidelijk zien dat de wet ons niet kan redden: De wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid zijn er door Jezus Christus gekomen.
0 reacties:
Een reactie posten